Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Ի՞նչ եք թղթի կտորներից ու դրանց վրա սրա-նրա ճանկռտոցից կառչել. Արմեն Հակոբյան

Ի՞նչ եք թղթի կտորներից ու դրանց վրա սրա-նրա ճանկռտոցից կառչել. Արմեն Հակոբյան
20.11.2022 | 09:30

Ընդդիմություն «քլնգելու» ամենատարածված տրաֆարետներից մեկը. «Ստորագրելուց հետո էլ ո՞ւմ է պետք»:

Իմաստը, կարծում եմ, ակնհայտ է. «Թե մի բան անում եք, կամ մի բան արեք՝ նիկոլին հեռացրեք, քանի դեռ նոր տարածքներ հանձնելու, ՀՀ-ն կտոր-կտոր անելու «միջանցքային» բան չի ստորագրել»:


Շեշտադրումներից մեկն էլ այն է, թե՝ «որ ստորագրեց, վե՛րջ, էլ ոչ մի բան հնարավոր չէ անել»:
Սա, մեծ հաշվով, մանիպուլյացիոն տրաֆարետ է, անկախ այն բանից, որ դա կրկնողներից շատերը (ուզում եմ հավատալ), իսկապես մտահոգ են, անկեղծորեն ցանկանում են նիկոլի հեռացումն ու Հայաստանի մասնատման կասեցումը: Բայց դա, մանավանդ, օրվա հիմնական ընդդիմադիր ուժին ուղղված այդ հանդիմանությունը ՄԱՆԻՊՈՒԼՅԱՏԻՎ է, հետևյալ պատճառաբանությամբ.


1) նիկոլը, «վաբշե տը», արդեն ավելի քան 1 տարի է, ինչ իր ստորագրելիքը ստորագրել է, այնպես որ, նրա հեռացման առումով բոլորս ուշացել ենք ամենաքիչը 1 տարով:


2) Ավելին, ոմանց կողմից այդքան չսիրած, իրենց համար «թույն» ստատուս գրելու հնարավորություն դիտվող կամ մատուցվող գործիչները նիկոլի հեռացման անհրաժեշտության մասին խոսում էին նաև նախորդ ստորագրումից առաջ:
Մասնավորապես, նման պահանջ առաջադրել են ա) Դավիթ Շահնազարյանը, բ) Վազգեն Մանուկյանը, համապատասխանաբար՝ 2020 թ. սեպտեմբերին՝ պատերազմի մեկնարկից անմիջապես հետո և 2020թ. հոկտեմբերին, երբ արծրունա-պեգովա-լապշինաբար «հաղԴում» էինք, բայց գործից հասկացող մարդիկ արդեն գլխի էին ընկել, թե իրականում ի՛նչ է կատարվում:


3) Ամենի՛ց կարևորը. նիկոլը կարող է նույնիսկ 100 հատ թուղթ ստորագրել: Կոնկրետ այն ստորագրությունը, որի մասին ակնարկվում է տրաֆարետում, բնականաբար, լինելու է նաև նիկոլի ոչնչացման ստորագրությունը: Բայց նույնիսկ դրանից հետո կամ հատկապես դրանից հետո, պայքարը չի դադարելու, եթե ոչ՝ բորբոքվելու է:
Այնպես չէ, էլի, վայ, նիկոլն ստորագրեց, ֆսյո, մեզ մնում է գնալ մի մութ անկյունում նստել ու գլխներիս մոխիր ցանել:
Մենք, որ պայքար ենք սկսել հակահայ տրամադրված ռեժիմի, օտարի լծի պայմաններում, որ սկսել ենք 0-ից, իսկ թղթերի առումով, օրինակ, «Կարսի պայմանագրի» կամ Հայաստանի խորհրդայնացման փաստաթղթերի պայմաններում, կակոյ-նիբուձ նիկոլի՝ ոչինչ չարժեցող ստորագրությա՞նը պիտի նայենք:


Ասել եմ, կկրկնեմ. ստորագրությունը ոչինչ է, եթե դու ունես բավարար կամք՝ ոտքի կանգնելու և ուժ հավաքելու, իսկ երբ ուժ հավաքես, թքած ես ունենալու ցանկացած ստորագրության վրա: Վերջիվերջո, ի՞նչ եք թղթի կտորներից ու դրանց վրա սրա-նրա ճանկռտոցից կառչել...
Կստորագրի՞, ջհաննամը ստորագրի, նաև նաղդ ստորագրող է, ու եթե դեռ մինչև հիմա դա չի արել ևս մեկ անգամ, ապա միայն գնդակահարվելու և շանսատակ արվելու վախից չի արել:
Կեցցե՜ դիմադրությունը: Կեցցե այս անագորույն ռեժիմի դեմ ցանկացած դիմադրական ակցիա, ինչով կամ ինչպես էլ որ այն դրսևորվի, լինի մեկ վճռական անհատի բռնկմա՞ն արդյունք, թե՞ որևէ քաղաքական ուժի նախաձեռնած քայլ:

Դիտվել է՝ 9615

Մեկնաբանություններ